Κύριοι γλωσσοδιώκται : νενικήκατε.

H μεταπολίτευσις πρέπει να παραιτηθή, να πέση και να καταδικαστή εις πολιτικόν θάνατον. Η μεγαλυτέρα ακαθαρσία της δεν υπήρξεν η διά τού υπ’ αριθμόν 519/26.7.1974 προεδρικού διατάγματος αμνήστευσις τών εγκλημάτων τών κομμουνιστών. Η έκθεσις και η εγκατάλειψις τής Κύπρου αβοηθήτου τόν Αύγουστον τού αυτού έτους. Η διά τού νομοθετικού διατάγματος 59/23.9.1974 νομιμοποίησις τού κόμματος τής προδοσίας και τού εγκλήματος. Η συντακτική πράξις τής 3.10.1974, δι’ ής ανεκλήθη η αμνήστευσις μόνον τών από τής 21.4.1967 μέχρι τής 23.7.1974 λαβόντων χώραν. Τό νόθον δημοψήφισμα τής 8.12.1974.

Car tel est notre plaisir : διότι έτσι μάς αρέσει (Κάρολος Z τής Γαλλίας)  

Η τάσις αυτοϋπονομεύσεως τών φορέων ωρισμένων αξιωμάτων, ως ενίων ανωτάτων εισαγγελικών και δικαστικών λειτουργών, είναι δυσεξήγητος. Τό δικαστήριον τού Αρείου Πάγου, ως νυν εν μέρει συντίθεται, αλλά και η παρ’ αυτώ Εισαγγελεύς, η διορισθείσα προτάσει τού κομμουνιστικού υπουργικού συμβουλίου τό 2016, (επαν)ενέβαλον εις σοβαράς σκέψεις.

            Η διάβρωσις τών θεσμών εξακολουθεί. Στόχος τών ημερών η Δικαιοσύνη. Δεν απειλείται μόνον η επιψήφισις σχεδίου νέου Ποινικού Κώδικος, συνιστώντος επιβράβευσιν και ενθάρρυνσιν τού εγκληματείν, εν Ολομελεία τής Βουλής ουσιαστικώς ανυπάρκτω, δι’ ιδιαιτέρου νόμου από τής 26.5.2019 αντικειμένου εις τό θεμέλιον τού πολιτεύματος, τήν λαϊκήν κυριαρχίαν, επομένως αντιθέτου εις τά άρθρα 1 παράγραφος 2 και 76 παράγραφος 6 τού Συντάγματος. Εάν εν τέλει επιψηφιστή, η κήρυξις διατάξεών του αντισυνταγματικών και ανισχύρων επαφήσεται εις τά ποινικά δικαστήρια.

Η πολιτική δεν είναι παρά εν μέσον. Σκοπός είναι ο πολιτισμός. Οι ερυθροφρουροί τού πρωθυπουργού, οι οποίοι πριν, κατά τήν διάρκειαν και μετά από τό τέλος τής ομιλίας του εν τώ Αλεξανδρείω Μελάθρω (14.12.2018) αντεποιήθησαν με ερυθρά περιβραχιόνια τήν άσκησιν αστυνομικής υπηρεσίας, εμιμήθησαν, εις πρώιμον επί τού παρόντος στάδιον, τούς διαβοήτους ερυθροφρουρούς τού Μάο Τσε Τούγκ κατά τήν περίοδον τής Πολιτιστικής Επαναστάσεως (1966-1976).

Corruptisima re publica plurimai leges (Τάκιτος, Χρονικά ΙΙΙ, 27) : Πλείστοι νόμοι εις τήν διεφθαρμένην Πολιτείαν. Από τής ενάρξεως τής ισχύος τού νόμου 1493 τής 17^ης Αυγούστου τού έτους 1950 «Περί κυρώσεως τού Κώδικος Ποινικής Δικονομίας», η συχνότης (και η ποιότης) τών τροποποιήσεών του παρουσιάζεται ανάλογος τής (δια)φθοράς τών τροποποιούντων τον. Πολυνομία και κακονομία. Όψεις προϊούσης ανομίας. Χαρακτηριστική η τής παραγράφου 1 τού άρθρου 283, περί τού εντάλματος προσωρινής κρατήσεως (ειλικρινέστερον : π ρ ο φ υ λ α κ ί σ ε ω ς), περίπτωσις.

        Κατά το άρθρον 97 παράγραφος 2 τού Συντάγματος, «Κακουργήματα και πολιτικά εγκλήματα, υπαχθέντα μέχρι τής ισχύος τού παρόντος διά συντακτικών πράξεων, ψηφισμάτων και ειδικών νόμων, εις την δικαιοδοσίαν των εφετείων, εξακολουθούν να δικάζωνται υπ’ αυτών, εφ’ όσον ο νόμος δεν υπαγάγη ταύτα εις την αρμοδιότητα των μικτών ορκωτών δικαστηρίων. Δια νόμου δύναται να υπαχθούν εις την δικαιοδοσίαν των αυτών εφετείων και έτερα κακουργήματα.».

     Εις το βιβλίον του «Ένας δικηγόρος διά την Ιστορίαν» («Un avocat pour l’ Histoire») (Εκδόσεις Flammarion, Παρίσιοι, 2007, σελ.

H εγκληματική οργάνωση της παραγράφου 1 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικος μπορεί πράγματι να (συν)διευθύνεται υπό πλειόνων και μάλιστα «μελών της» κατά την έννοια και το σκοπό του νόμου;

Η εγκληματική οργάνωση είναι διαρκές κακούργημα δυνάμενο να καταληφθεί, τελούμενο υπό βουλευτού διαρκούσης της βουλευτικής περιόδου, επ’ αυτοφώρω άνευ αδείας της Βουλής και άνευ ειδικώς και εμπεριστατωμένως αιτιολογημένου δικαστικού εντάλματος, κατά την έννοια των άρθρων 62 εδάφιο τελευταίο και 6 παράγραφοι 1 και 2 του Συντάγματος;

Συμφώνως προς το άρθρο 62 του Συντάγματος, διαρκούσης της βουλευτικής περιόδου, βουλευτής δε διώκεται, ουδέ συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, ουδ’ άλλως πώς περιορίζεται, άνευ αδείας του Σώματος. Άδεια δεν απαιτείται διά τα επ’ αυτοφώρω κακουργήματα.